- ruhaniyet
- [ru:ha:niyet]阿́ is. 旧́1. 精神性, 灵性2. 宗́ 已死圣徒的教职3. 宗́ 巨大的精神力量: evliyaların \ruhaniyet ine sığınmak 托庇于圣人的思想精神
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
ruhaniyet — is., esk., Ar. rūḥāniyyet 1) Ruhtan ibaret olma durumu 2) din b. Ölmüş kutsal bir kimsenin, bir inanışa göre sürüp gitmekte bulunan manevi gücü Evliyaların ruhaniyetine sığınmak … Çağatay Osmanlı Sözlük